PING.
“Ha hallo! Ook de doos opgehaald, zie ik?”
“Ja, je weet nooit wat erin zit hè, maar het staat er toch dus ik dacht: ik haal hem op.”
“Mhm, ik ook. Ik hoop op een betere oogst dan vorig jaar.”
“Inderdaad. Heb je dat toen gezien, de week na kerst stonden er honderden fonduepannetjes te koop op marktplaats haha.”
“Echt waar?! Jeeetje! Maar ja, dat is ook logisch; wie bedenkt nu weer een fonduepan voor een kerstpakket?! Pf. ”
“Ach, aan de kledingmaten van de directieleden te zien, zal het wel ergens van boven komen. Maar heb jij hem nog staan dan?”
“Volgens mij staat ‘ie ergens op zolder te verstoffen onder het motto ‘misschien heb ik hem ooit nodig’. Maar ik heb hem nooit aangeraakt, moet ik eerlijk zeggen.. Misschien dat ik hem maar naar de kringloop breng.”
“Nou, zal ik eens wat zeggen. Had ik dat ding net aan een vriendin gegeven voor haar verjaardag, als gekkigheid, komen mijn ouders ineens met het plan om te fonduen: had ik geen pan!”
“Neee! Ja, zo zul je maar net zien! Heb je het, gebruik je het niet en heb je het niet, blijk je hem nodig te hebben.”
“Zo is het maar net.”
“Toch wel leuk zo’n kerstpakket.”
“Ja.”
PING.
“Ah, mijn etage. Nou, fijne feestdagen en veel plezier met je kerstpakket hè, hahaha!”
“Haha, ja, jij ook! Dag hè!”
