maandag 16 januari 2012

Aanmaaklimonade

Ik ben dagelijks als eerste aanwezig op de 14e etage van het kantoor waar ik werk. Dat betekent dat ik de lichten aandoe, als eerste de printer gebruik en als eerste lekker mijn plas in een schoongemaakte pot mag doen. Maar wat ik niet doe, is koffiedrinken. Ik lust geen koffie en ben daarmee volgens collega’s niet toe aan een kantoorbaan.

Koffie moet je leren drinken, zeiden mijn ouders altijd. Het is net als met wijn of bier; eerst vind je het niks, maar je gaat het steeds lekkerder vinden. Dat dit volgens mij meer te maken heeft met de rare gewoontes van ons brein dan met smaak, stond daar, uiteraard, buiten. Wat wel te concluderen valt, is dat zowel koffie als drank verschillende doeleinden hebben. Het gaat namelijk niet zozeer om de smaak van de koffie, maar meer om dat wat er omheen gaande is.

Ten eerste is er de goedemorgenbak, die dient als legaal excuus om de mailbox nog even dicht te laten. Hoewel sommigen onder ons die eerste bak prut als oprecht ‘socializen’ zien, komt zo’n gesprek in mijn beleving nooit verder dan het standaard ‘hoe-gaat-het-goed-verhaal’ dat nauwelijks oprecht is, of stokt het bij een mislukte analyse van een van de zestien miljoen bondscoaches. Ten tweede zijn er de wat meer interessante bakkies wat verder op de dag, want daar wordt gezegd wat men écht vindt van die vervelende houding van die stinkende collega. Ten slotte, en misschien is dat wel de leukste, wordt er tijdens het tappen van koffie voornamelijk geklaagd over de kwaliteit van de… koffie.

Omdat het antwoord op de vraag waarom ze het dan drinken, was ‘omdat er niets anders te krijgen is’, besloot ik om voor algemeen gebruik eens een bus limonade mee te nemen. In de eerste de beste vergadering die ik binnenkwam met mijn glaasje limonade, trok men luidkeels de conclusie dat ‘limonade toch wel heel erg kinderlijk was hoor, Hester’. Maar naarmate de vergadering vorderde zag ik ze loeren naar mijn fijne glaasje limonade terwijl zij met het laatste slokje koffieprut hun smaakpapillen terroriseerden. En aan het einde van de week? Bleek ineens de bus limonade leeg.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten